- ηκή
- ἠκή, ἡ (Α)1. αιχμή, το οξύ άκρο τού δόρατος2. μτφ. το άκρο, το μεταίχμιο, το σημείο τής συνάντησης («ἵστη κατ' ἤκην κύματος τε κἀνέμου», Αρχίλ.).[ΕΤΥΜΟΛ. Ιων. τ. τού ακή (Ι)*].
Dictionary of Greek. 2013.
ηκή
Look at other dictionaries:
ἠκή — edge fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤκη — ἀκέω imperf ind act 3rd sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἥκῃ — ἥκω to have come pres subj mp 2nd sg ἥκω to have come pres ind mp 2nd sg ἥκω to have come pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἥκηι — ἥκῃ , ἥκω to have come pres subj mp 2nd sg ἥκῃ , ἥκω to have come pres ind mp 2nd sg ἥκῃ , ἥκω to have come pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠκήν — ἠκή edge fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ak̂-, ok̂- (*hekʷ-) — ak̂ , ok̂ (*hekʷ ) English meaning: ‘sharp; stone” Deutsche Übersetzung: ‘scharf, spitz, kantig” and ‘stein” Material: 1. e/o and ü St: Pers. üs (lengthened grade form) “millstone, grindstone”; Gk. ἀκή “point”, lengthenedgrade… … Proto-Indo-European etymological dictionary
палея — др. русск. название первых восьми книг Ветхого завета (см. Тихонравов, Сочин. I, 156 и сл.), русск. цслав. палея. Из греч. Παλαιά (Δια?ήκη) Ветхий (завет) ; см. Фасмер, Гр. сл. эт. 139 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
SICA — non a secando, ut quibusdam visum, habet enim priorem productam, sed a Graeco ἥκη, quod ἐπιδορατίδα, αἰχμὴν, ἀκωκην, exponunt Grammatici; ferreus culter; Iustiniano dicitur Institut. l. 4. quem prolixius ita describit Iosephus Antiqq. Iudaic. l.… … Hofmann J. Lexicon universale
ακή — (I) ἀκὴ, η (Α) αιχμή. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀκὴ ανάγεται στη ΙΕ ρίζα *ακ που σήμαινε «οξύς, αιχμηρός, κοφτερός». Με την ίδια ρίζα συνδέονται πολλές λέξεις τής Ελληνικής, όπως ἄκρος, ἄκων, ἀκόντιον, ἀκμή, ἀκόνη κ.ά. Αντίθετα προς τη λ. ἀκή, που σώθηκε… … Dictionary of Greek
επωκής — ἐπωκής, ές (Α) ο κάπως ξινός («φακῆ ἑφθὴ ἐπωκεστέρη τῷ ὄξει», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ωκής (< ηκή «οξύτητα, αιχμηρότητα»), τ. που εμφανίζει την ετεροιωμένη βαθμίδα τής ρίζας ηκ ] … Dictionary of Greek
